Jak zostać komornikiem

Zawód komornika sądowego został szczegółowo uregulowany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tekst jedn. Dz.U. z 2015r. poz. 790). Ustawodawca dokładnie określił kto oraz jak może zostać komornikiem. Powszechnie zawód ten kojarzy się z zajęciem trudnym, a przede wszystkim niewdzięcznym. Ustawa nadaje komornikowi status funkcjonariusza publicznego, posiadającego określone prawa i obowiązki. Komornik sądowy jest organem władzy publicznej, działa przy sądzie rejonowym. Jest ściśle związany z władzą sądowniczą, ale nie jest jego organem. Miejscem pracy komornika jest jego własna kancelaria.

Kto może zostać komornikiem

Aby zostać komornikiem sądowym trzeba spełnić szereg obowiązków, bezpośrednio nałożonych w/w ustawą. Przede wszystkim zawód ten może wykonywać tylko osoba posiadająca obywatelstwo polskie i mająca pełną zdolność do czynności prawnych. Nie może być karana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, a nawet być podejrzana o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe. Musi posiadać nieposzlakowaną opinię oraz mieć ukończone 26 lat. Stan zdrowia powinien być na tyle dobry, aby pozwalał jej wykonywać w pełni obowiązki komornika. Kandydat na komornika musi posiadać odpowiednie wykształcenie, ukończyć studia prawnicze lub administracyjne w RP i uzyskać tytuł magistra prawa lub też zagraniczne studia prawnicze uznawane w RP.

Aplikanci i asesorzy komorniczy

Uzyskanie zawodu komornika sądowego wymaga również nabycia doświadczenia, także ściśle określonego w w/w ustawie. Należy zatem odbyć aplikację komorniczą, a by do niej przystąpić –  należy zdać egzamin konkursowy. Zdawany jest przed komisją powołaną przez Ministra Sprawiedliwości. Jest on organizowany raz w roku, ale nabór na aplikację komorniczą odbywa się co 2 lata. Ma formę testu z zakresu różnych gałęzi prawa oraz ustroju sądów i samorządu komorniczego. Po jego zdaniu kandydaci mają 2 lata, by złożyć wniosek o wpis na listę aplikantów.

Odbywa się ona w trakcie półrocznej praktyki u wybranego komornika-patrona. Osoba zostaje wtedy wpisana na listę aplikantów komorniczych. Ma ona przygotować się do wykonywania zawodu komornika. Ukończenie aplikacji wymaga zdania kolejnego egzaminu, nazywanego egzaminem komorniczym. Trwa on 6 godzin i składa się z części pisemnej oraz ustnej. Po pozytywnym jego zdaniu należy przepracować jako asesor komorniczy w kancelarii komornika co najmniej 2 lata. Po tym czasie można starać się samodzielne wykonywanie zawodu komornika.

Nie wszystkich dotyczą takie same wymogi. Przykładowo sędziowie, asesorzy sądowi, prokuratorzy, adwokaci, radcy prawni, notariusze, radcy lub starsi radcy Prokuratorii Generalni Skarbu Państwa oraz osoby posiadające stopień doktora nauk prawnych zwolnieni są z aplikacji komorniczej, zdawania egzaminu komorniczego i pracy co niej mniej 2 lata jako asesor komorniczy.

Powołanie komornika

To Minister Sprawiedliwości na wniosek powołuje komornika, po uzyskaniu opinii rady właściwej izby komorniczej. To on również określa liczbę komorników, którzy mają działać w danym rewirze. Powinien przy tym kierować się prawidłowym i sprawnym wykonywaniem czynności przez komornika.